Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ακουαρέλες του Αυλωναρίου από το αρχείο του ΡΟΠΤΡΟΥ
Πληροφορίες
ΤΟ ΑΥΛΩΝΑΡΙ
της Κατερίνας Μάρκου - Μουρούζη
«Η ζωγραφική της Κατερίνας Μάρκου, πιστοποιεί την υψηλού επιπέδου και αξιοπρόσεχτη εξέλιξη στις πλαστικές της αναζητήσεις. Η σωστή χρωματική της αίσθηση την οδήγησε σε τολμηρά αποτελέσματα και σωστή χρήση των ετερόκλητων υλικών. Ο λυρισμός και η ποικιλία των ζωγραφικών ευρημάτων της, η πολυφωνία της φόρμας, είναι μια πορεία με ενδιαφέρον»
Μάνος Στεφανίδης
Ιστορικός Τέχνης
Επιμελητής Εθνικής Πινακοθήκης
Από το περιοδικό Το ΡΟΠΤΡΟ τεύχος αρ. 3 Χριστούγεννα 2000
"...Η Κατερίνα Μάρκου - Μουρούζη είναι γνωστή ζωγράφος της Χαλκίδας, που δραστηριοποιείται στον καλλιτεχνικό χώρο της πατρίδας μας τα τελευταία 15 χρόνια.
Εκτός από τη σωστή αρμονική, μοναδική και ανεπανάληπτη - ονειρική θα έλεγα- αίσθηση των χρωμάτων, εκείνο που εντυπωσιάζει στο έργο της Κατερίνας Μάρκου-Μουρούζη είναι η τέλεια αίσθηση όγκου, χώρου, κίνησης και φωτός. Αυτά τα στοιχεία και η γνωστή αγάπη της για την Εύβοια, ήταν η αιτία της πρόσκλησης του «ΡΟΠΤΡΟΥ» προς τη γνωστή ζωγράφο, νάρθει στ’ Αυλωνάρι. Η ανταπόκρισή της ήταν άμεση και με ιδιαίτερη αγάπη. Έτσι, αρχές Νοέμβρη, περπάτησε μαζί μας στα δαιδαλοειδή δρομάκια του Αυλωναρίου και είδε με τα δικά της μάτια, σκηνές που δεν μπορεί να δει κανείς άλλος.
Η αποτύπωση στα ζωγραφικά της σχέδια ήταν τέλεια. Κι είναι κρίμα, που η μεταφορά στις σελίδες του «ΡΟΠΤΡΟΥ» είναι μαυρόασπρη. Αλλά έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, χιλιάδες άνθρωποι θα γίνουν αποδέκτες και κοινωνοί του έργου της καλής ζωγράφου. Η αναπαραγωγή αυτή του έργου της στο περιοδικό μας είναι μια προσφορά τέχνης στους αναγνώστες μας, μια που σήμερα αυτή η επικοινωνία μπορεί να γίνει μόνο μέσω των εμπορικών γκαλερί και των δημόσιων μουσείων.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Κατερίνα Μουρούζη-Μάρκου γεννήθηκε στη Χαλκίδα όπου ζει και εργάζεται. Διάβασμα, μουσική, ιππασία, κολύμπι κ.α. οι ενασχολήσεις της.
Όμως η ζωγραφική ήταν αυτό που την ώθησε για να σπουδάσει, ακολουθώντας μια πορεία έντονης δραστηριότητας. Σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις απέσπασε αξιόλογες κριτικές, επαίνους και βραβεία. Χωρίς να παραμελεί τις εκθέσεις της, την έρευνα νέων και διαφορετικών τεχνικών και εκφραστικών μέσων, εργάστηκε ως επιμορφώτρια στα ΝΕΛΕ Ευβοίας διδάσκοντας παράλληλα ζωγραφική και σε σχολεία.
Έργα της βρίσκονται στο Μουσείο Μαρίκας Κοτοπούλου, στο Μουσείο της Δημοτικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Χαλκίδας, στο Μουσείο Μυτιλήνης, στο αρχείο των φίλων Σκαρίμπα, στο Πνευματικό Κέντρο Βαφοπούλειο Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο Χατζηγιάννειο Λάρισας, στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηνών, στο Μουσείο Πενταγώνου Π.Ν. και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έχει εκθέσει έργα της σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και το 2008 στο San Francisco της Καλιφόρνιας. Φιλοτέχνησε πολλές φορές αφίσες Ναυτικής Εβδομάδας, αφίσες θεάτρου και διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Χαλκιδέων.
Από το 1991 είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Αναφορά στο έργο της περιλαμβάνεται στο «Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών» του εκδοτικού οίκου «Μέλισσα» και στο λεξικό «who is who Ελληνίδων».
Το 2003 εξέδωσε το πρώτο μικρό βιβλίο της με τίτλο «Τι γυναίκα τι θάλασσα», το οποίο βρίσκεται σε διάφορες δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1986 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1988 Γκαλερί «Πλάκα» Αθήνα
1989 Κέντρο EL GRECO - Αθήνα
1989 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1990 Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας - Αθήνα
1990 Αίθουσα ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ Αθήνα Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
1992 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1993 Χώρος Τέχνης «Εύμαρος» Αθήνα
1996 Αίθουσα Τέχνης «ΑΝΤΗΝΩΡ» Αθήνα
1998 Χαλκίδα/2000 Λάρισα
1999 Αίθουσα Συλλόγου Φίλων Γιάννη Σκαρίμπα
2000 Αράχωβα, Δημαρχείο
2001 Χαλκίδα, Δημαρχείο
2002 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος - Κολωνάκι - Αθήνα
2003 Χαλκίδα, Δημαρχείο
2004 Βαφοπούλειο Θεσσαλονίκη
2006 Πεντάγωνο «Αβέρωφ», οργάνωση Πολεμικό Ναυτικό
2006 Αρσάκειο, Πάτρα
2007 Λάρισα «Χατζηγιάννειο»
2008 San Francisco California
2009 Κόκκινο Σπίτι, Χαλκίδα
2009 Διεθνής Mail-Art Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
2010 Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, San Francisco, California
2010 4η Διεθνής Μπιενάλλε Πεκίνου
2010 Μαρούσι στο χώρο Smart Δ. Ισμαήλος Μερσέντες
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1984 Χαλκίδα
1985 Χαλκίδα
1987 «Επίπεδα» Αθήνα
1999 Θεσσαλονίκη
2007 Ε.Ε.Τ.Ε. Κωλέτη 14 Αθήνα
Έχουν ασχοληθεί με τη δουλειά της όλες οι εφημερίδες της Εύβοιας, πολλές ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας όπως και πολλά μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια.
Οι κριτικές για το έργο της πολλές και άριστες. Θα αναφέρουμε δύο, γιατί προέρχονται η μία από άνθρωπο της τέχνης και η άλλη από άνθρωπο ξέρει καλά πόσο δύσκολο είναι να «ανέβεις».
"Στη δυσβατοσύνη της θείας ζωγραφικής Τέχνης καταφέρνεις Κατερίνα θαυμάσια να πορεύεσαι μέσα, από χρώματα και σχήματα και όνειρα πραγματικά και ονειρεμένος και να κατακτάς όλο και άλλα πλαίσια Τέχνης.
Στην Κατερίνα που πιστεύω κι ευχαριστώ..."
Γιάννης Μητράκας
Ζωγράφος
Συγχαρητήρια. Προσπαθήστε να βρείτε το δρόμο σας μόνη, (έχετε όλες τις δυνατότητες) έξω από κάθε επίδραση. Με το γόνιμο προβληματισμό σας θα δικαιωθείτε ασφαλώς.
Σπύρος Φωκάς
Προσωπική άποψη
Η Κατερίνα Μάρκου-Μουρούζη ειλικρινής, με πάθος για τη δουλειά της, μεστή, με βαθιά και ξεκάθαρη σκέψη, αποστέλλοντας μήνυμα σε όποιον μπορεί να εκπέμψει στο ίδιο μήκος κύματος, μας εμπιστεύθηκε την προσωπική της θέση και άποψη.
«Με ανησυχεί το τι εξέλιξη θα έχουν οι επόμενες γενιές. Με ανησυχεί τι πορεία θα έχει η ανθρωπότητα, αυτός ο πλανήτης! Τι να πω!
Δε θα πω τα παράπονα, την αγανάκτηση που νιώθω με ότι άσχετο και αντιλειτουργικό γίνεται σ’ αυτή την πόλη. Την πόλη μου τη Χαλκίδα που τόσο αγαπώ. Και όχι μόνο. ΤΙ να πω!
Ας κρατήσω μόνο αυτές τις στιγμιαίες «λάμψεις», τις κρυφές ομορφιές της φύσης, των καταστάσεων, των σχέσεων των ανθρώπων μεταξύ τους, των συναισθημάτων!
Μέσα απ’ όλα αυτά, σας διαβεβαιώ, πάντα υπάρχει και μια «λάμψη» που έχει αξία!
Αυτό λοιπόν, εγώ το μεγαλώνω, το κάνω εικόνα και το δίνω με νέα μορφή στο συνάνθρωπό μου, ζυμωμένο, πλασμένο, χρωματισμένο με Αγάπη.
Οι χορδές είναι ευαίσθητες. Όπως ευαίσθητες είναι και οι χορδές ορισμένων προικισμένων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα έχω ανάγκη να δω αυτή τη «λάμψη» να γίνεται εικόνα! Έχω ανάγκη να «κλείσω» όλο αυτό σε διαχρονικό κουτί (στην περίπτωση αυτή, πίνακα ζωγραφικής). Να διατηρήσω, αποτυπώσω την αιώνια κίνηση του σύμπαντος, σε μικρογραφία στο χώρο ενός τελάρου ζωγραφικής.
Επίσης έχω ανάγκη να επικοινωνήσω στην ίδια «γλώσσα» με όλο τον κόσμο. «Γλώσσα» που ευτυχώς υπάρχει και εκεί που δεν μπορείς να φανταστείς!
Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό!...».
της Κατερίνας Μάρκου - Μουρούζη
«Η ζωγραφική της Κατερίνας Μάρκου, πιστοποιεί την υψηλού επιπέδου και αξιοπρόσεχτη εξέλιξη στις πλαστικές της αναζητήσεις. Η σωστή χρωματική της αίσθηση την οδήγησε σε τολμηρά αποτελέσματα και σωστή χρήση των ετερόκλητων υλικών. Ο λυρισμός και η ποικιλία των ζωγραφικών ευρημάτων της, η πολυφωνία της φόρμας, είναι μια πορεία με ενδιαφέρον»
Μάνος Στεφανίδης
Ιστορικός Τέχνης
Επιμελητής Εθνικής Πινακοθήκης
Από το περιοδικό Το ΡΟΠΤΡΟ τεύχος αρ. 3 Χριστούγεννα 2000
"...Η Κατερίνα Μάρκου - Μουρούζη είναι γνωστή ζωγράφος της Χαλκίδας, που δραστηριοποιείται στον καλλιτεχνικό χώρο της πατρίδας μας τα τελευταία 15 χρόνια.
Εκτός από τη σωστή αρμονική, μοναδική και ανεπανάληπτη - ονειρική θα έλεγα- αίσθηση των χρωμάτων, εκείνο που εντυπωσιάζει στο έργο της Κατερίνας Μάρκου-Μουρούζη είναι η τέλεια αίσθηση όγκου, χώρου, κίνησης και φωτός. Αυτά τα στοιχεία και η γνωστή αγάπη της για την Εύβοια, ήταν η αιτία της πρόσκλησης του «ΡΟΠΤΡΟΥ» προς τη γνωστή ζωγράφο, νάρθει στ’ Αυλωνάρι. Η ανταπόκρισή της ήταν άμεση και με ιδιαίτερη αγάπη. Έτσι, αρχές Νοέμβρη, περπάτησε μαζί μας στα δαιδαλοειδή δρομάκια του Αυλωναρίου και είδε με τα δικά της μάτια, σκηνές που δεν μπορεί να δει κανείς άλλος.
Η αποτύπωση στα ζωγραφικά της σχέδια ήταν τέλεια. Κι είναι κρίμα, που η μεταφορά στις σελίδες του «ΡΟΠΤΡΟΥ» είναι μαυρόασπρη. Αλλά έστω και μ’ αυτόν τον τρόπο, χιλιάδες άνθρωποι θα γίνουν αποδέκτες και κοινωνοί του έργου της καλής ζωγράφου. Η αναπαραγωγή αυτή του έργου της στο περιοδικό μας είναι μια προσφορά τέχνης στους αναγνώστες μας, μια που σήμερα αυτή η επικοινωνία μπορεί να γίνει μόνο μέσω των εμπορικών γκαλερί και των δημόσιων μουσείων.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Κατερίνα Μουρούζη-Μάρκου γεννήθηκε στη Χαλκίδα όπου ζει και εργάζεται. Διάβασμα, μουσική, ιππασία, κολύμπι κ.α. οι ενασχολήσεις της.
Όμως η ζωγραφική ήταν αυτό που την ώθησε για να σπουδάσει, ακολουθώντας μια πορεία έντονης δραστηριότητας. Σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις απέσπασε αξιόλογες κριτικές, επαίνους και βραβεία. Χωρίς να παραμελεί τις εκθέσεις της, την έρευνα νέων και διαφορετικών τεχνικών και εκφραστικών μέσων, εργάστηκε ως επιμορφώτρια στα ΝΕΛΕ Ευβοίας διδάσκοντας παράλληλα ζωγραφική και σε σχολεία.
Έργα της βρίσκονται στο Μουσείο Μαρίκας Κοτοπούλου, στο Μουσείο της Δημοτικής Κεντρικής Βιβλιοθήκης Χαλκίδας, στο Μουσείο Μυτιλήνης, στο αρχείο των φίλων Σκαρίμπα, στο Πνευματικό Κέντρο Βαφοπούλειο Θεσσαλονίκης, στο Μουσείο Χατζηγιάννειο Λάρισας, στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηνών, στο Μουσείο Πενταγώνου Π.Ν. και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Έχει εκθέσει έργα της σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και το 2008 στο San Francisco της Καλιφόρνιας. Φιλοτέχνησε πολλές φορές αφίσες Ναυτικής Εβδομάδας, αφίσες θεάτρου και διαφόρων πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Χαλκιδέων.
Από το 1991 είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος. Αναφορά στο έργο της περιλαμβάνεται στο «Λεξικό Ελλήνων Καλλιτεχνών» του εκδοτικού οίκου «Μέλισσα» και στο λεξικό «who is who Ελληνίδων».
Το 2003 εξέδωσε το πρώτο μικρό βιβλίο της με τίτλο «Τι γυναίκα τι θάλασσα», το οποίο βρίσκεται σε διάφορες δημοτικές βιβλιοθήκες της χώρας.
ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1986 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1988 Γκαλερί «Πλάκα» Αθήνα
1989 Κέντρο EL GRECO - Αθήνα
1989 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1990 Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας - Αθήνα
1990 Αίθουσα ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ Αθήνα Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων
1992 Δημοτική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας
1993 Χώρος Τέχνης «Εύμαρος» Αθήνα
1996 Αίθουσα Τέχνης «ΑΝΤΗΝΩΡ» Αθήνα
1998 Χαλκίδα/2000 Λάρισα
1999 Αίθουσα Συλλόγου Φίλων Γιάννη Σκαρίμπα
2000 Αράχωβα, Δημαρχείο
2001 Χαλκίδα, Δημαρχείο
2002 Ελληνογαλλικός Σύνδεσμος - Κολωνάκι - Αθήνα
2003 Χαλκίδα, Δημαρχείο
2004 Βαφοπούλειο Θεσσαλονίκη
2006 Πεντάγωνο «Αβέρωφ», οργάνωση Πολεμικό Ναυτικό
2006 Αρσάκειο, Πάτρα
2007 Λάρισα «Χατζηγιάννειο»
2008 San Francisco California
2009 Κόκκινο Σπίτι, Χαλκίδα
2009 Διεθνής Mail-Art Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
2010 Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, San Francisco, California
2010 4η Διεθνής Μπιενάλλε Πεκίνου
2010 Μαρούσι στο χώρο Smart Δ. Ισμαήλος Μερσέντες
ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ
1984 Χαλκίδα
1985 Χαλκίδα
1987 «Επίπεδα» Αθήνα
1999 Θεσσαλονίκη
2007 Ε.Ε.Τ.Ε. Κωλέτη 14 Αθήνα
Έχουν ασχοληθεί με τη δουλειά της όλες οι εφημερίδες της Εύβοιας, πολλές ημερήσιες εφημερίδες της Αθήνας όπως και πολλά μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια.
Οι κριτικές για το έργο της πολλές και άριστες. Θα αναφέρουμε δύο, γιατί προέρχονται η μία από άνθρωπο της τέχνης και η άλλη από άνθρωπο ξέρει καλά πόσο δύσκολο είναι να «ανέβεις».
"Στη δυσβατοσύνη της θείας ζωγραφικής Τέχνης καταφέρνεις Κατερίνα θαυμάσια να πορεύεσαι μέσα, από χρώματα και σχήματα και όνειρα πραγματικά και ονειρεμένος και να κατακτάς όλο και άλλα πλαίσια Τέχνης.
Στην Κατερίνα που πιστεύω κι ευχαριστώ..."
Γιάννης Μητράκας
Ζωγράφος
Συγχαρητήρια. Προσπαθήστε να βρείτε το δρόμο σας μόνη, (έχετε όλες τις δυνατότητες) έξω από κάθε επίδραση. Με το γόνιμο προβληματισμό σας θα δικαιωθείτε ασφαλώς.
Σπύρος Φωκάς
Προσωπική άποψη
Η Κατερίνα Μάρκου-Μουρούζη ειλικρινής, με πάθος για τη δουλειά της, μεστή, με βαθιά και ξεκάθαρη σκέψη, αποστέλλοντας μήνυμα σε όποιον μπορεί να εκπέμψει στο ίδιο μήκος κύματος, μας εμπιστεύθηκε την προσωπική της θέση και άποψη.
«Με ανησυχεί το τι εξέλιξη θα έχουν οι επόμενες γενιές. Με ανησυχεί τι πορεία θα έχει η ανθρωπότητα, αυτός ο πλανήτης! Τι να πω!
Δε θα πω τα παράπονα, την αγανάκτηση που νιώθω με ότι άσχετο και αντιλειτουργικό γίνεται σ’ αυτή την πόλη. Την πόλη μου τη Χαλκίδα που τόσο αγαπώ. Και όχι μόνο. ΤΙ να πω!
Ας κρατήσω μόνο αυτές τις στιγμιαίες «λάμψεις», τις κρυφές ομορφιές της φύσης, των καταστάσεων, των σχέσεων των ανθρώπων μεταξύ τους, των συναισθημάτων!
Μέσα απ’ όλα αυτά, σας διαβεβαιώ, πάντα υπάρχει και μια «λάμψη» που έχει αξία!
Αυτό λοιπόν, εγώ το μεγαλώνω, το κάνω εικόνα και το δίνω με νέα μορφή στο συνάνθρωπό μου, ζυμωμένο, πλασμένο, χρωματισμένο με Αγάπη.
Οι χορδές είναι ευαίσθητες. Όπως ευαίσθητες είναι και οι χορδές ορισμένων προικισμένων ανθρώπων. Στην πραγματικότητα έχω ανάγκη να δω αυτή τη «λάμψη» να γίνεται εικόνα! Έχω ανάγκη να «κλείσω» όλο αυτό σε διαχρονικό κουτί (στην περίπτωση αυτή, πίνακα ζωγραφικής). Να διατηρήσω, αποτυπώσω την αιώνια κίνηση του σύμπαντος, σε μικρογραφία στο χώρο ενός τελάρου ζωγραφικής.
Επίσης έχω ανάγκη να επικοινωνήσω στην ίδια «γλώσσα» με όλο τον κόσμο. «Γλώσσα» που ευτυχώς υπάρχει και εκεί που δεν μπορείς να φανταστείς!
Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό!...».
Αυλωνάρι. Φωτογραφικο λεύκωμα
http://dimitris-roptro.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου